Każdy z nas przychodzi na świat ze swoim bagażem, swoja walizką, która w ciągu całego naszego życia jest przez nas rozpakowywana. W walizce, znajdują się nie tylko uczucia takie jak wierność, miłość, serdeczność ale również poczucie obowiązku, chęć niesienia pomocy, zaradność. Pomału jak dorastamy a zwłaszcza jak wchodzimy w dorosłe życie, zaczynamy z tej walizki wyciągać co raz, to nowe zawartości, które w odpowiedniej chwili wykorzystujemy. Właśnie z taką bardzo dużą walizką tych wszystkich zalet, chęci, doznań a przede wszystkim, uczuć urodziła się 70 lata temu Ania.

Kiedy los po raz pierwszy w postawił na jej drodze przeszkodę i padła złowroga diagnoza, rak, nie załamała się, podjęła walkę choć nie miała pewności jak to się skończy. Zaczęła korzystać ze swojej walizki, wyjmowała swoje, mające wielką moc uczucia, nadzieje a w szczególności miłość. Miłość do rodziny, miłość do Boga, miłość do ludzi. Kochała Boga, kochała życie, kochała ludzi. Kiedy wiec minęło najgorsze, postanowiła pomagać kobietom w chorobie nowotworowej. Przez 9 lat była prezesem Stowarzyszenia Amazonek „Pomocna Dłoń” w Tarnobrzegu i wspierała zagubione i niejednokrotnie przerażone kobiety. Dawała im wsparcie, dodawała otuchy, nieszczędziła ciepłych słów ani gestów. Wyciągała pomocną dłoń do każdej, która jej potrzebowała. Nie ważny był wtedy poświęcony czas, często swój, prywatny, nie ważne były inne codzienne sprawy, bo one przecież były tylko codziennością, wtedy liczyła się tylko amazonka. Była na każde zawołanie….

W zeszłym roku los doświadczył ją po raz kolejny chorobą. Załamana, podjęła tę walkę, choć tak naprawdę, to nikt nie chciałby stawać do tak nierównej walki, dobrowolnie. Z dużą pomocą najbliższych próbowała się podnieść, niestety okazało się, że walizka jest prawie pusta…. To co w niej pozostało to pogodzenie się z sytuacją, pojednanie z Bogiem i daleka podróż, podróż już bez walizki, tam gdzie już nic nie boli.

Spoczywaj w spokoju Aniu.

Krystyna Prosowska

Udało się, udało…

Udało się wreszcie zorganizować pierwsze od ponad roku spotkanie amazonek naszego Stowarzyszenia.

Pełną parą, pełne entuzjazmu, szybko póki można, zaplanowałyśmy krótki wypad na zwiedzanie do Sandomierza. Termin ..przyszły miesiąc czyli sierpień. Idąc dalej tym torem zaplanowałyśmy na 4 września imprezę kulturalno-dydaktyczną na trasie Czarnolas – Janowiec – Puławy – Kazimierz Dolny n/Wisłą.

Jak co roku 5 lutego święta Agata patronka amazonek obchodzi swoje święto.

Również i w tym 2021 roku Tarnobrzegu w Parafii pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy na Serbinowie została odprawiona msza święta w intencji amazonek i za ich zdrowie. Mszę w której uczestniczyło kilkanaście amazonek z naszego klubu prowadził Ks. Krzysztof Nowak. Ze względu na panującą obecnie sytuację epidemiologiczną pozostałe amazonki z Tarnobrzega oraz koleżanki amazonki z klubów z Mielca, Sandomierza i Stalowej Woli łączyły się w tej godzinie z nami, w modlitwie, w swoich domach.

Krystyna Prosowska

Rok 2020 zaczął się niewinnie, jak gdyby nic się nie wydarzyło szczególnego.

Owszem dochodziły do nas podawane przez media informacje o nowej grypie ale nikt specjalnie się tym nie przejmował. Przecież już przeżyliśmy podobne wirusy, czy to ptasia grypa czy też świńska, nie było paniki. Robiliśmy postanowienia na nowy rok, planowaliśmy wakacje, remonty, wybieraliśmy studia z naszymi dziećmi. My też jako Stowarzyszenie mieliśmy swoje plany które przedstawione zostały na Walnym Zgromadzeniu. Były zaplanowane spotkania z ciekawymi ludźmi różnych profesji, wycieczka rekreacyjno dydaktyczna, coroczne spotkanie z mieszkańcami Baranowa Sandomierskiego, Pielgrzymka do Częstochowy, sesja fotograficzna amazonek której efektem miała być wystawa…. no i niestety. Wszystko się rozsypało.

14 marca ub. roku wprowadzono stan zagrożenia epidemiologicznego.
Czytaj więcej →